Wielkopostny Dzień Wspólnoty Domowego Kościoła

W ostatnią niedzielę przeżywaliśmy dzień wspólnoty w Domowym Kościele w Chicago, który odbywał się Sanktuarium Matki Bożej Częstochowskiej w Merrillville w stanie Indiana. Wybraliśmy się tam z naszą młodszą córką. Dzień wspólnoty rozpoczął się od Mszy św., którą odprawił ks. Krzysztof Pankanin. Eucharystię wzbogaciła muzyka grana na gitarach przez członków DK. Po Mszy św. miałem zaszczyt przeczytać w kościele wiersz Marii Glicy, poświęcony Słudze Bożemu ks. Franciszkowi Blachnickiemu. W dalszej kolejności udaliśmy się na agapę, gdzie w sympatycznej atmosferze i miłym gronie spożyliśmy wspólny posiłek. Następnie ks.  Krzysztof wygłosił bardzo ciekawą i skłaniającą do refleksji prelekcję nt. dojrzałości chrześcijańskiej. Każdy z nas miał zadać sobie pytanie czy czuje się dojrzałym katolikiem i czy potrafi dać świadectwo Wiary, które jest najlepszym sposobem ewangelizacji własnych dzieci i swojego środowiska. Po konferencji każdy z nas przeżywał Namiot Spotkania w oparciu o  fragment 1 P 2, 1-10 i próbę odpowiedzi na kluczowe pytanie: „Co dla Ciebie oznacza przynależność do wybranego plemienia, królewskiego kapłaństwa?” W atmosferze głębokiego skupienia i w tak szczególnym miejscu, był to dla nas wyjątkowy czas modlitwy i łączności z Bogiem. Potem przyszła kolej, już w mniejszym gronie (3 małżeństwa), na dzielenie się przeżyciami z okresu naszej przynależności do Domowego Kościoła. Czymś niesamowitym jest usłyszeć od małżeństw cudowne świadectwa przemiany relacji rodzinnych, a także indywidualne i wspólne wzrastanie w miłości do Boga, dzięki naszej wspólnocie. Nasze spotkanie na chwałę Pana zwieńczyliśmy odśpiewaniem Apelu Jasnogórskiego. Był to dla nas bardzo owocny czas, zwłaszcza w okresie Wielkiego Postu. Spotkania w Domowym Kościele pomagają nam w pracy nad własną formacją duchową, wlewają w serca nadzieję i umacniają w trudnej, ale cudownej drodze do Chrystusa. Dzięki serdecznej atmosferze i chrześcijańskiej otwartości członków naszej wspólnoty, a przede wszystkim w poczuciu bliskości Boga przeżyliśmy ten dzień wspólnoty. 

Chwała Panu! 

Paulina i Arkadiusz Cimoch

Parresia 2021

Przepowiadanie ożywione jest wiarą, która budzi w misjonarzu entuzjazm i żarliwość. Dzieje Apostolskie określają taką postawę słowem parresia, które oznacza głoszenie z otwartością i odwagą.  Św. Jan Pawel II – Redemptoris Missio 45

 

Kochani, w tym szczególnym dla nas oazowiczów roku  – 100 rocznicy urodzin naszego założyciela, ks. Franciszka Blachnickiego dane nam było uczestniczyć w 26 Międzynarodowym Spotkaniu Ruchu Światło- Życie – PARRESIA.  Odbyło się ono 6 marca 2021 i po raz pierwszy, z powodu pandemii, przyjęło ono formę spotkania online. W ten oto sposób, po raz pierwszy w historii tego spotkania, udało się zgromadzić w jednym czasie wszystkie środowiska Ruchu na świecie. 

 

Wśród obecnych byli między innymi bp Krzysztof Włodarczyk- delegat KEP ds. Ruchu Światło- Życie; bp Edward Zielski, który zaszczepił ruch oazowy w Brazylii; ks. Marek Sędek- moderator generalny Ruchu Ś-Ż;  ks. Ireneusz Kopacz z “Marianum” w Carlsbergu; ks. Krzysztof Łapiński- moderator krajowy DK; para krajowa DK Kasia i Paweł Maciejewscy; Jolanta Szpilarewicz- odpowiedzialna INMK. 

W spotkaniu wzięli udział członkowie Ruchu Światło-Życie – od Chin i Filipin poprzez Kazachstan, kraje europejskie, Kenię, Tanzanię aż po Kanadẹ, Stany Zjednoczone i Brazylię. Spotkanie było prowadzone w czterech językach- polskim, angielskim, chińskim i ukraińskim.

Po krótkim powitaniu i pozdrowieniu wszystkich uczestników przez bp Krzysztofa Włodarczyka oraz modlitwie inspirowanej przez diakonię muzyczną przedstawiciele poszczególnych środowisk Ruchu na świecie dzielili się doświadczeniem swojej pracy i życia charyzmatem Światło-Życie.  

Mocnym przeżyciem była modlitwa wszystkich uczestników, prowadzona przez diakonię muzyczną, za wspólnoty Ruchu rozwijające się na prezentowanym w danym momencie kontynencie. Podczas tego wydarzenia mieliśmy też okazję spotkania się na krótko w grupach i powiedzenia coś o sobie.

Ważnym elementem było słowo Moderatora Generalnego, ks. Marka Sędka, który w nawiązaniu do tematu roku formacyjnego 2021/22  Prawda-Krzyż-Wyzwolenie  powiedział między innymi, że musimy wytrwale zabiegać o prawdę na różnych płaszczyznach otaczającego nas świata. Prawda zaczyna się w sercu człowieka. Trzeba nam poszukiwać jej w ciszy serca. Mamy zabiegać o przywilej wolnego człowieka jakim jest samodzielne myślenie niezależnie od otaczających nas opinii. Mamy być świadkami prawdy, którą przekazuje nam wiara.   

 

Parresia 2021 był to dla nas, niewątpliwie, czas karmienia się bogactwem charyzmatu Ruchu Światło-Życie jakie zasiał w sercach ludzi Duch Święty po całej ziemi. Jak kamyk rzucony do wody zatacza coraz szersze kręgi, tak “ziarno” zasiane przez ks. Franciszka Blachnickiego emanuje w coraz to nowe zakątki świata służąc Kościołowi. 

Chwała Panu! 

 

Wdzięczni za spotkanie,

Ula i Andrzej Jóźwiak- para odpowiedzialna DK w Chicago

Transmisja z 46. Kongregacji Odpowiedzialnych – 27 II 2021

Kongregacja Odpowiedzialnych odbędzie się 27 II 2021, w formie on-line, przy pomocy oazowych mediów kanału OAZA TV na platformie youtube oraz portalu oaza.pl.

 

 

 

 

 

Link Do Oryginalnego Artykułu

100 Rocznica Urodzin Ks. Franciszka Blachnickiego- “12 Spojrzeń”

Być dojrzałym w sensie chrześcijańskim znaczy, żeby w każdej sytuacji życiowej, w każdym momencie, w każdym okresie swego życia, żyć zgodnie z wolą Bożą. 

F. Blachnicki

 

Jako rodziny Domowego Kościoła, gałęzi rodzinnej Ruchu Światło-Życie przeżywamy obecny rok formacyjny w szczególnej bliskości z naszym Założycielem, czcigodnym Sługą Bożym, Franciszkiem Blachnickim. Jest to rok, w którym przypada setna rocznica jego urodzin. 

Przypomnijmy- ks. Franciszek Blachnicki urodził się 24 marca 1921 roku w Rybniku na Śląsku w wielodzietnej rodzinie Józefa Blachnickiego i Marii z domu Miller. 

Życiorys

W tą sobotę, 27 lutego 2021 wspominamy 34 rocznicę śmierci  ks. Franciszka, człowieka Kościoła i Gwałtownika Królestwa Bożego.

Ważne jest więc, może w tym szczególnym dla nas roku poznawać i wnikać w myśli Założyciela, by móc coraz bardziej go naśladować w przeżywaniu i rozumieniu naszego charyzmatu.

Pomoże nam to, stawać się bardziej dojrzałymi w wierze, w modlitwie i wzajemnej miłości oraz odkryje przed nami mądrość nauczania naszego Założyciela.

  • Czytajmy, więc, jego książki, publikacje. Dużo treści autorstwa ks. Franciszka znajdziemy w Listach DK.
  • Słuchajmy audycji “12 spojrzeń, Ojciec Franciszek Blachnicki z różnych perspektyw” oraz innych nagrań.   

12 Spojrzeń

  • Przynieśmy urodzinowy prezent ks. Franciszkowi- nasza przeżytą “randkę małżeńską!”

Randkę Małżeńską

  • A Wydawnictwo Ruchu Światło-Życie zaprasza nas do udziału jeszcze w innej inicjatywie-zaprezentuj co zawdzięczasz Ojcu Franciszkowi.

Urodzinowy Prezent Dla Ojca Franciszka 

 

Przeżywajmy ten czas w bliskości z Ojcem Założycielem i w dziękczynieniu Panu Bogu za dar jego życia. 

Urszula i Andrzej Jóźwiak- para odpowiedzialna DK


Reportaż: Nawrócony w celi śmierci – ks. Franciszek Blachnicki (czas 26’)

 

ŚWIADEK WOLNOŚCI – ks. Franciszek Blachnicki (czas 10’)

 

ks. Franciszek Blachnicki: Jak pomóc innym w wypełnieniu Wielkiego Nakazu Misyjnego (czas 27′)

 

ks. Franciszek Blachnicki : Wiara a świadectwo Ducha Świętego (czas 25′)

 

ks. Franciszek Blachnicki : Rola Ducha Świętego (czas 32′)

 

ks. Franciszek Blachnicki : Pewność wiary – doświadczenie przebaczenia (czas 30′)

 

ks. Franciszek Blachnicki : Jak dostąpić zbawienia (czas 30’)

 

Spojrzenie ósme – Na tropie łaski

Kolejny odcinek z cyklu „Dwanaście spojrzeń, Ojciec Franciszek Blachnicki z różnych perspektyw.” dotyczy życia wewnętrznego Ojca, które poznajemy z kart jego pamiętników.

 

 

 

 

 

Spojrzenie siódme – Anioł stróż

Siódma audycja z cyklu „Dwanaście spojrzeń, ojciec Franciszek Blachnicki z różnych perspektyw”, opublikowana w dniu srebrnego jubileuszu zatwierdzenia przez Kościół wspólnoty konsekrowanej Instytutu Niepokalanej Matki Kościoła, ukazuje rolę jaką ta wspólnota odegrała tak w życiu wewnętrznym ks. Franciszka Blachnickiego jak i w jego służbie na rzecz ożywiania Kościoła poprzez charyzmat Światło-Życie.

 

 

 

 

Znak mocy – spojrzenie szóste

Szósta audycja z cyklu „Dwanaście spojrzeń, ojciec Franciszek Blachnicki z różnych perspektyw”, opublikowana specjalnie z okazji jego setnych urodzin, poświęcona jest najważniejszemu dziełu Jego życia, ukazuje rozwijanie się w nim charyzmatu żywego Kościoła, z którego narodził się Ruch Światło-Życie.

 

 

 

 

Spojrzenie piąte – Ecclesiola

Piąta audycja z cyklu „Dwanaście spojrzeń”, opublikowana z okazji Dnia Patronalnego Domowego Kościoła przybliża zaangażowanie ks. Franciszka Blachnickiego na rzecz odnowy małżeństwa i rodziny po przez powołanie do życia wspólnot rodzinnych w ramach Ruchu Światło-Życie.

 

 

 

 

 

Spojrzenie czwarte – Wesołe rekolekcje

Dzień święta patronalnego Ruchu Światło-Życie, to właściwy czas aby zatrzymać się nad korzeniami charyzmatu, które odnajdujemy w pierwszych latach kapłaństwa Ojca Franciszka i rozwinięcia przez niego metody oazowej dla ministrantów. Z doświadczenia tych oaz w latach późniejszych rozwinęło się dzieło, które dziś nosi nazwę Ruchu Światło-Życie. Tym właśnie tematem zajmuje się „czwarte spojrzenie” z cyklu „Dwunastu spojrzeń” poświęconych osobie naszego Ojca Założyciela.

 

 

 

 

Spojrzenie trzecie – Sługa Niepokalanej

Na zakończenie października, miesiąca maryjnego, zapraszamy na trzecie spojrzenie na osobę Sługi Bożego, ks. Franciszka Blachnickiego, w naszym cyklu „Dwanaście Spojrzeń”. Trzecie spojrzenie, to właśnie bliższe spotkanie z wymiarem maryjnym życia Ojca  Franciszka.

 

 

 

 

 

Spojrzenie drugie – Źródło

W dniu dzisiejszym przypada piąta rocznica podpisania przez papieża Franciszka dekretu o heroiczności cnót Franciszka Blachnickiego. Ostatniego kroku przed beatyfikacją, którą teraz może sprawić zatwierdzenie cudu za wstawiennictwem Czcigodnego Sługi Bożego. Dekret ten mówi, że kandydat na ołtarze żył w stopniu heroicznym wiarą, nadzieją i miłością.
Dzisiejszy dzień jest właściwy na premierę drugiego odcinka „Dwunastu Spojrzeń” zatytułowanego „Źródło”.
Podejmuje on wydarzenie narodzenia się do życia wiary przez Franciszka w celi śmierci oraz tego jak przez lata starał się wracać i rozumieć to co wydarzyło się owego pamiętnego dnia duchowego zmartwychwstania 17 czerwca 1942.

 

 

Dwanaście spojrzeń (1)

Spojrzenie pierwsze – „Decrevi – Postanowiłem” – taki tytuł nosi pierwszy odcinek zapowiadanego cyklu audycji o życiu i dziele ks. Franciszka Blachnickiego. O pierwszych latach życia Ojca, jego środowisku rodzinnym i kształtowaniu osobowości. Na końcu zaproszenie do osobistej refleksji. Zachęcamy!

 

 

 

 

 

12 spojrzeń – cykl audycji z okazji 100-lecia urodzin ks. Franciszka Blachnickiego

“12 spojrzeń, Ojciec Franciszek Blachnicki z różnych perspektyw” – taki tytuł nosi cykl audycji przygotowanych z okazji 100-lecia urodzin ks. Franciszka Blachnickiego. Kolejne odcinki będą się ukazywały każdego 24. dnia miesiąca, począwszy od sierpnia (oczywiście będzie je można odsłuchać później, w dowolnym czasie). Dziś, w rocznicę rocznicę ułaskawienia Franciszka Blachnickiego z wyroku śmierci w 1942 r., prezentujemy odcinek wstępny, w którym autor – o. Bartłomiej Parys SVD wyjaśnia szczegóły. Zapraszamy do posłuchania!

 

 

Wielki Post 2021- Słowo Moderatora

Drogie Rodziny Kościoła Domowego

Wchodzimy w Wielki Post i na jego początku warto sobie postawić pytanie o jego cel, a mianowicie do czego ma mnie przygotować ten Okres w Kościele. Pamiętacie zapewne, że w pierwotnym kościele Wielki Post był bezpośrednim przygotowaniem katechumenów do chrztu. Wtedy to, w oczekiwaniu na bliskie już odrodzenie katechumena w sakramencie chrztu, przekazywano mu ostatnie instrukcje na drogę chrześcijańska : Wyznanie wiary, którego mieli się trzymać i Modlitwę Pańską, którą od tej pory mogli praktykować jako dzieci Boże. A zaraz po tym następował moment najważniejszy – odrodzenie w wodach chrzcielnych, narodziny nowego człowieka, którego wzór  jast zarysowany na kartach ewangelicznych a w szczególności u Mateusza w Kazaniu na Górze (Mt 5-7)

Jeśli to było celem kandydatów do chrztu, to co jest celem dla nas, ludzi już ochrzczonych i będących w kościele od lat? Chrzest przecież posiadamy. Ale powraca pytanie, na ile posiadam w sobie tego nowego człowieka. A w ogóle to trzeba chyba po pierwsze odnowić w sobie świadomość  tego kierunku – do czego zostałem powołany. Do przypomnienia sobie, jakie jest moje powołanie. A powołanie to można określić też jako bycie światłem świata. Jest to powołanie wynikające z przyjętego chrztu, w którym zostaliśmy włączeni w prorocką, królewską i kapłańską misję Chrystusa.

Z tego powodu na początku Wielkiego Postu w momencie posypywania głów popiołem słyszymy wezwanie Nawracajcie się i wierzcie w ewangelię. To wezwanie nawracajcie się – metanoeite – jest po pierwsze wezwaniem do zmiany myślenia. To jakby nakaz: przypomnij sobie człowieku, do czego cię wezwałem, przypomnij sobie o powołaniu wypływającym z ewangelii, przypomnij sobie o twojej godności. Natomiast wierzcie, kieruje nasz wzrok na Chrystusa, który tego chce dokonać. Wierzcie nie w siebie i własne siły, bo tak tylko ograniczycie ewangelię to waszych małych możliwości.

I kiedy dojdziemy do końca Wielkiego Postu, będziemy mogli podczas Wigilii Paschalnej odnowić nasze przyrzeczenia chrzcielne, mówiąc: Wierzę Ojcu i Synowi i Duchowi, którzy chcą tego we mnie dokonać oraz wyrzekam się szatana, tego, który mnie w tym ogranicza.

Mam nadzieję, że praktyki postu, jałmużny i modlitwy pomogą nam w przybliżeniu się do tego celu. Może wręcz postawią nas przed prawdą o tym, jak daleko jesteśmy od tego niego, ale to dobrze, bo uznając własną słabość możemy oprzeć się o Boga, który chce zrealizować w nas swój plan.

Na zakończenie zachęcam wszystkich do rozpoczęcia Wielkiego Postu od sakramentu pojednania. Oby ten sakrament otworzył nas na nawrócenie i wiarę.

Życzę wszystkim owocnego Okresu Wielkiego Postu

Ks. Krzysztof  Pankanin

Domowy Kościół Obecny na Marszu dla Życia 2021

Rockford Walk for Life

Kochani, bardzo się cieszę, że tak licznie pomimo mrozu byliśmy na Marszu. Dziękuję Bogu za ta radość i nadzieję która wlewała się w moje serce patrząc na księży którzy nam błogosławili, ilość ludzi, na maszerująco-skacząco-bębniącą młodzież z Crusaders for Life ( po marszu klęczeli na parkingu w Różańcu) i nasze dzieci wpatrzone w to wszystko. Chwała Panu, że w tym mrocznym ostatnio czasie dał mi tego doświadczyć! Dziękuję Wam za bycie tam razem.
 

Magda Zabłocka

 

 
March for Life Chicago
 
W sobotę, 23 stycznia 2021  w Chicago odbył się coroczny March for Life.
W tym roku, podczas panującej wciąż pademii ze względu na bezpieczeństwo, organizatorzy przygotowali to wydarzenie w postaci marszu objazdowego miast Midwest. Chicago było szóstym przystankiem na jego trasie. Rozpoczął się on 2 stycznia w Madison, WI i poprzez kolejne weekendy był obecny w Omaha, NE; Ft. Wayne, IN; Mundelein, IL; Indianapolis, IN i w minioną sobotę w Chicago.
 
Jako jedni z tych, którzy w nim uczestniczyliśmy, jesteśmy pod wielkim wrażeniem organizacji i tego co zobaczyliśmy oraz doświadczyliśmy. Była to jedna wielka manifestacja ŻYCIA.  Pomimo, że byliśmy odzieleni jedni od drugich samochodami, których było setki, czuliśmy, że łączy nas jeden duch i radość służenia wielkiej sprawie jaką jest życie człowieka. Setki udekorowanych plakatami pro life samochodów przejechało w procesji miasto (około 26 mil) począwszy od kościoła św. Jana Kantego poprzez dawntown aż do Evergreen Park gdzie w Southside Pregnency Center był zorganizowany tzw. Diper Drive. Celem tej akcji było zebranie 130,094 pieluch. Suma ta odzwierciedla liczbę dzieci corocznie uśmiercanych w naszym rejonie (Midwest) w wyniku aborcji.
Wspaniały pomysł, który przy okazji tego wydarzenia wspomógł potrzeby tej placówki służącej życiu. Cel został osiągnięty! Chwała Panu!
 
Urzekła nas bardzo służba młodych ludzi pomagających w organizacji tego wydarzenia. Dziesiątki młodych ludzi-wolontariuszy! Radosnych! Uśmiechniętych! Życzliwych i pomocnych!
Serce też biło mocniej kiedy przjeżdżaliśmy przez miasto i ludzie machali do nas, uśmiechali się utożsamiając się tym samym  z nami. Na trasie spotykaliśmy też grupy ludzi, rodziny z dziećmi, którzy tam gromadząc się w ten sposób łączyli się z nami. Kreatywność ludzi jest niesamowita! A z góry spoglądało na nas błękitne niebo i uśmiechało się słońceEmoji
 
Przejeżdżając przez miasto wsłuchiwaliśmy się w przemowy wielu osób – obrońców życia, między innymi, pastor Mark Jobe, Dan Lipinski, Tori Hope Peterson, Dr. Christina Francis i inni. Nie zabrakło też modlitwy, momentów ciszy w intencji dzieci abortowanych. Mocno dla nas wybrzmiało świadectwo Tori, dziewczyny, która została poczęta w wyniku gwałtu. Wychowana w kilku domach opieki zastępczej. Skończyła studia, na których odnosiła sukcesy sportowe w lekkiej atletyce. Teraz jest żoną i mamą i wielką obrończynią życia, która dzieli się z innymi swoją historią życia, aby jak najwięcej ludzi zainspirowac do życia z Chrystusem i dla Niego. 
 
Wszystko to było to dla nas wielkim doświadczeniem obecności Boga na ulicach w Chicago. Dziękujemy Mu za to!
 
Ula i Andrzej Jóźwiak
 

Święto Patronalne Domowego Kościoła

„Kościół to wspólnota ludzi będąca wynikiem ich wspólnoty z Bogiem Ojcem przez Chrystusa w Duchu Świętym.

Pierwszą taką wspólnotą – małą komórką Kościoła była Święta Rodzina z Nazaretu.

Tutaj Chrystus przyjęty w Duchu Świętym po raz pierwszy zjednoczył z sobą i pomiędzy sobą dwoje ludzi – Maryję i Józefa. W tym aspekcie Rodzina Święta z Nazaretu jest modelem i wzorem każdej rodziny chrześcijańskiej, która na Jej wzór ma się stać małym Kościołem.”

(Święta Rodzina jako tajemnica wiary- ks. F.Blachnicki)

 

Drogie Rodziny Domowego Kościoła,

Niedziela Świętej Rodziny jest świętem patronalnym Domowego Kościoła, które w tym roku będziemy przeżywać 27 grudnia.

Kiedy wpatrujemy się w Świętą Rodzinę— Jezusa, Maryję i Józefa— doświadczamy ciepła, troskliwości, pokory, prostoty, cierpliwości, ciszy, odpowiedzialności wobec daru rodzicielstwa a nade wszystko -posłuszeństwa Bogu.  

Przeżywając nasz  rok formacyjny „Dojrzałość w Chrystusie”pamiętajmy pośród naszych trudów codzienności o Świętej Rodzinie i Ją naśladujmy.

Niech uczestnictwo w Eucharystii w niedzielę Świętej Rodziny i odnowienie przysięgi małżeńskiej umocni w nas naszą więź małżeńską, wzajemny szacunek do siebie i gotowość wzajemnego służenia sobie.

Szczęść nam Boże w tej drodze do Ciebie!

Urszula i Andrzej Jóźwiak        ks. Krzysztof Pankanin

Boże Narodzenie 2020

Święto Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny

8 grudnia obchodzimy święto Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny. Jest to święto patronalne Ruchu Światło- Życie oraz Instytutu Niepokalanej Matki Kościoła.

Niepokalana jest dla mnie najdoskonalszym wzorem Nowego Człowieka oddanego całkowicie w Duchu Świętym Chrystusowi, Jego słowu i dziełu; dlatego oddaję się Jej, rozważam z Nią w Różańcu tajemnice zbawienia i naśladuję Ją. (Drogowskazy Nowego Człowieka)

Tak pisał w drugim drogowskazie ks. Franciszek Blachnicki.

Z okazji tego Święta zapraszamy i gorąco zachęcamy nas wszystkich do wsłuchania się raz jeszcze w Trzecie Spojrzenie-Sługa Niepokalanej z cyklu „Dwanaście Spojrzeń- Ks. Franciszek Blachnicki z różnych perspektyw.

Trzecie spojrzenie, to właśnie bliższe spotkanie z wymiarem maryjnym życia Ojca Franciszka.

Warto jest przy okazji okazji tego święta i zbliżającej się 100 rocznicy urodzin naszego Założyciela spojrzeć na duchowość maryjną  Ojca Franciszka, bo stała się ona jednym ze źródeł  inspiracji maryjności  naszego Ruchu, który on często nazywał dziełem Niepokalanej.

Prosimy, posłuchajmy i  podejmijmy też refleksję proponowaną przez  o. Bartłomieja Parysa na końcu tego  przekazu.

W roku pracy „ Dojrzałość w Chrystusie” pozwólmy się prowadzić  Duchowi Świętemy na wzór Niepokalanej!

Niepokalana Matko Kościoła, módl się za nami!

Urszula i Andrzej Jóźwiak- para odpowiedzialna DK

Adwent 2020- Słowo Moderatora

Droga wspólnoto Kościoła Domowego.

Za nami Dzień Dziękczynienia i przed domami następuje wymiana dekoracji – te, przypominające o indyku ustępują miejsca rekwizytom, związanym z Bożym Narodzeniem. To nam zwiastuje, że święta już blisko.

Jednak wiemy doskonale, że przejście do Bożego Narodzenia nie polega na zmianie zewnętrznej dekoracji. Trzeba jeszcze zmienić tą wewnętrzną i temu służyć ma czas Adwentu, czyli czas oczekiwania na przyjście Chrystusa. I choć fizycznie przyszedł już do nas 2000 lat temu, to jednak w każde Boże Narodzenie oczekujemy, że się w nas na nowo narodzi.

Na ostatnim Dniu Wspólnoty mowa była o obecności Jezusa Chrystusa w czasie eucharystii. Po pierwsze jest on obecny w zgromadzeniu, bowiem gdzie dwóch albo trzech się gromadzi w Jego imię, tam i On jest obecny. Po drugie jest On obecny w swoim Słowie, dlatego kiedy jest czytane słowo Boże, to On sam do nas mówi. Po trzecie jest obecny w osobie prezbitera, który sprawuje eucharystię In persona Christi, czyli w głebokim zjednoczeniu z osobą Chrystusa – kapłana. I po czwarte w sposób substancjalny, jest On obecny pod postaciami eucharystycznymi chleba i wina.

W obecnych warunkach, w których z uwagi na epidemię,  jest trudniej uczestniczyć w liturgii Kościoła i mieć na codzień dostęp do komunii świętej. Może być też problem z prezbiterami, którzy dotknięci wirusem, czasem nie mogą sprawować sakramentów z udziałem wiernych.  Ale na pewno dwie z tych obecności  – myślę o Słowie i zgromadzeniu – są do osiągnięcia każdego dnia w Waszych domach. Kiedy bowiem rodzina gromadzi się na modlitwie i kiedy w tej wspólnocie kościoła domowego czytane jest Słowo – to sam Chrystus przychodzi. Jak ważne jest, aby w Adwencie nie zabrakło modlitwy rodzinnej i czytania Słowa. Dobrze by było, szczególnie myśląc o dzieciach, zaopatrzyć czytane słowo krótkim komentarzem, może w formie dzielenia się, aby pomóc dzieciom w rozumieniu natchnionego tekstu.

W tradycji polskiej mamy piękną tradycję rorat, gdzie element czuwania jest podkreślony przez przychodzenie z lampionami na mszę, zapalania adwentowego wieńca i roratki, symbolizującej Maryję. Pewnie w tym roku roraty będą trudne do przeprowadzenia.  Ale przecież symbole, używane tutaj, mogą być także zastosowane w modlitwie wspólnoty domowej. Także tradycja przygotowywania Jezusowi posłania z dobrych uczynków, symbolizowanych przez źdźbła słomy, kładzione do żłóbka, ma swoją wartość. Zachęcam bardzo do wykorzystania bogactwa tych symboli przy formacji dzieci.

Okres Adwentu to także czas intensywnej modlitwy. Nie mielismy w minionych miesiącach ani rekolcekcji wakacyjnych, a i rekolekcje Adwentowe w parafiach mogą być niedostępne. Ale okres Adwentu sam w sobie może być rodzajem rekolekcji, o ile będziemy wierni codziennej modlitwie. A ta, jak wiecie,  potrzebuje przemiany serca. Dlatego dobrze by było przystąpić do spowiedzi na początku tego okresu. To da każdemu z Was nową siłę do przeżycia Adwentu w oczekiwaniu na narodziny Pana w waszym wnętrzu.

Życzę wszystkim owocnego Adwentu

xKrzysztof Pankanin.