28 września przypada kolejna – dziewiąta – rocznica śmierci Siostry Jadwigi, która ściśle współpracowała ze Sługą Bożym księdzem Franciszkiem Blachnickim w rozwoju Domowego Kościoła, a teraz – jak wierzymy, i jak obiecała to krótko przed śmiercią – wstawia się u Pana za całą wspólnotą DK. Pamiętajmy o Niej w tym dniu szczególnie w modlitwie!
18 Sierpnia 2018 roku jeden z kręgów zakończył etap Ewangelizacji uroczysta Eucharystia. Był to bardzo ważny i radosny moment dla tych rodzin. Każde małżeństwo kręgu brało czynny udział w Eucharystii przez niesienie darów czy też posługę lektora. Eucharystie celebrował moderator kręgu ks. Piotr Janas Schr. Świadkami tej uroczystości byli członkowie Wspólnoty Domowego Kościoła oraz parafianie. W wygłoszonej homilii usłyszeliśmy, iż przyjęcie Pana Jezusa odbyło się już na naszym Chrzcie Świętym i jest ponawiane przy każdym Jego przyjęciu do naszego serca. Wszystko połączyło się pięknie z niedzielna Ewangelia, w której Jezus mówi: “Ja jestem chlebem żywym, który zstąpił z nieba. Jeśli ktoś spożywa ten chleb, będzie żył na wieki. Chlebem, który Ja dam, jest moje Ciało, wydane za życie świata” (J 6, 51-58)
Pomimo iż na dzień zakończenia Ewangelizacji są przewidziane inne czytania, czytania z obecnej niedzieli dotykały samego sedna tego ważnego etapu przeżycia duchowego.
Już pierwsze czytanie z księgi Przysłów w której mówi Mądrość, o zaproszeniu tych prostych, nierozumnych, aby przyjść na przygotowana Ucztę. “Prostaczek niech tutaj przyjdzie!” Do tego, komu brak rozumu, mówiła: “Chodźcie, nasyćcie się moim chlebem, pijcie wino, które zmieszałam”.
Po homilii, małżonkowie uklękli, aby sercem i ustami oddać swe życie Chrystusowi, prosząc, aby to On żył w nich. Na zakończenie Eucharystii, jedno z małżeństw wspólnoty podzieliło się tym jak bycie we Wspólnocie Domowego Kościoła zmiana ich małżeństwo i rodzinę.
Później już była uroczysta Agapa z ogniskiem i śpiewem. Cieszyło nas, gdy widzieliśmy mamusie z czwórka jak również siódemka dzieci wychwalające Pana śpiewem, tańcem z niemowlakami na rękach. Była w nas taka ogromna radość, głośność śpiewania ze sprawialiśmy wrażenie ludzi upitych do tego stopnia ze wzbudziliśmy zainteresowanie ks proboszcza, który przybył, aby zobaczyć co się tam za „płotem” dzieje. I ku zdziwieniu zobaczył ludzi rozbawionych, roztańczonych wychwalających Pana, upitych radością Ducha Świętego. Gdy to zauważyliśmy i widzieliśmy jak bardzo w tym śpiewie się śmiejemy, zrozumieliśmy ze nie potrzeba alkoholu, aby było nam dobrze i radośnie. I tutaj ponownie nasuwa się drugie czytanie z dnia naszej uroczystości i potwierdzenia prawdziwości Słów Boga” I nie upijajcie się winem, bo to jest przyczyną rozwiązłości, ale napełniajcie się Duchem, przemawiając do siebie wzajemnie psalmami i hymnami, i pieśniami pełnymi ducha, śpiewając i wysławiając Pana w waszych sercach. Dziękujcie zawsze za wszystko Bogu Ojcu w imię Pana naszego, Jezusa Chrystusa.” (Ef 5, 15-20)
Była to piękna uroczystość dla nas wszystkich której mogliśmy być świadkami i zarazem ponownie uczestnikami zawierzenia swego życia Naszemu Panu. Było nam tak dobrze ze trudno było się rozejść i zakończyć Wielbienie Pana.
Za dar Wspólnoty i tego spotkania Chwała Panu.
Renata i Krzysztof Kaczor
Para odpowiedzialna Domowy Kościół Chicago
Są trzy istotne czynniki, bez których nie może dokonać się przemiana w człowieku, która prowadzi do nowego sposobu życia, tzw. Życia w Duchu. Te trzy elementy to: Słowo Boga, Liturgia sakramentów oraz wspólnota chrześcijańska.
(Ks. Franciszek Blachnicki „Trzeba iść”)
Kochani, 27 lutego 31 lat temu w Carlsbergu w Niemczech zmarł ks. Franciszek Blachnicki, Założyciel Ruchu Światło-Życie w tym też Domowego Kościoła.
Trwa proces beatyfikacyjny ks. Franciszka, a do jego ukończenia potrzebny jest już tylko cud za wstawiennictwem tego śląskiego kapłana. Papież Franciszek potwierdził dekretem heroiczność jego cnót. Od wrzesnia 2015r. przysługuje ks. F. Blachnickiemu tytuł “czcigodny sługa Boży.”
Pamiętajmy w swojej modlitwie o ks. Franciszku nazwanym przez św. Jana Pawła II “gwałtownikiem Królestwa Bożego.”
Powierzajmy Bogu przez jego wstawiennictwo nasze małżeństwa, rodziny, naszą Wspólnotę DK w Chicago, jak również cały Ruch Światło-Życie dziękując Bogu za Dzieło Życia ks. Franciszka, które pomaga małżństwom kroczyć w jedności ze współmałżonkiem do Jezusa Chryustusa.
Czcigodny Sługo Boży Księże Franciszku Blachnicki wstawiaj się za nami. Amen.
Diakonia formacyjna DK w Chicago.
Odblask Bożego Narodzenia już promieniuje na ostatni dzień roku wprowadzając nas w Święto Świętej Rodziny- patronalne Święto Domowego Kościoła.
W liście Episkopatu Polski do wiernych z 23 października 1968 roku czytamy: Jest to święto Najświętszej Rodziny – ale jednocześnie święto każdej rodziny. Bo słowo «rodzina» jest imieniem wspólnym Najświętszej Rodziny z Nazaretu i każdej rodziny. Każda też rodzina, podobnie jak Rodzina Nazaretańska, jest pomysłem Ojca niebieskiego i do każdej zaprosił się na stałe Syn Boży. Każda rodzina pochodzi od Boga i do Boga prowadzi“. To właśnie w rodzinie Bóg objawia się światu i w rodzinie pragnie uczyć nas wiary, miłości, pokory, służby, posłuszeństwa i wypełniania woli Bożej.
Zatem, przeżywając nasz kolejny rok pracy formacyjnej pod hasłem ”Sługa Niepokalanej” i odkrywając głębiej nasze powołanie do służby wpatrujmy się w oblicze Świętej Rodziny i kontemplujmy jej życie. Niech Święta Rodzina uczy nas wypełniać nasze powołanie bycia dobrymi mężami i żonami, dobrymi ojcami i matkami oraz świadkami Chrystusa.
Świętujmy ten dzień w swoich parafiach dziękując Bogu za dar rodziny, wspólnoty i charyzmatu Domowego Kościoła. A towarzysząca nam modlitwa Świętego Jana Pawła II za rodziny zwłaszcza za te, które cierpią, które przeżywają różne trudności niech połączy nas wszystkich duchowo.
Ula i Andrzej Jóźwiak
Diakonia formacyjna
Modlitwa św. Jana Pawła II za rodziny
Boże, od którego pochodzi wszelkie ojcostwo na niebie i na ziemi,
Ojcze, który jesteś Miłością i Życiem,
spraw, aby każda ludzka rodzina na ziemi
przez Twego Syna, Jezusa Chrystusa, narodzonego z Niewiasty,
za sprawą Ducha Świętego,źródła Boskiej miłości
stawała się prawdziwym przybytkiem życia i miłości
dla coraz to nowych pokoleń.
Spraw, aby Twoja łaska kierowała myśli i uczynki małżonków
ku dobru ich własnych rodzin
i wszystkich rodzin na świecie.
Spraw, aby młode pokolenie znajdowało w rodzinach
mocne oparcie dla swego człowieczeństwa
i jego rozwoju w prawdzie i miłości.
Spraw, aby miłość umacniana łaską Sakramentu Małżeństwa
okazywała się mocniejsza od wszelkich słabości i kryzysów,
przez jakie nieraz przechodzą nasze rodziny.
Spraw wreszcie – błagamy Cię o to
za pośrednictwem Świętej Rodziny z Nazaretu –
ażeby Kościół wśród wszystkich narodów ziemi
mógł owocnie spełniać swe posłannictwo
w rodzinach i poprzez rodziny.
Ty, który jesteś Życiem, Prawdą i Miłością
w jedności Syna i Ducha Świętego. Amen
Szczęść Boże,
kochani, mamy potrzebę w sercu, aby się z Wami tym podzielić. 28 listopada 2017 odszedł do Pana nasz Marian. Z Marianem i Marysią byliśmy w kręgu DK 20 lat. Jakoś, szczególnie, w takich chwilach oczyma duszy widzi się ogromną wartość kręgu DK.
Cicho i spokojnie, ale w konkretnym działaniu przeżywał Marian swoje życie z rodziną, z bliskimi, z nami we wspólnocie oraz w parafii na Trójcowie. Do końca zatroskany o rodzinę, szczery, życzliwy, żyjący rytmem dnia, mówiący tylko to co potrzeba, ale i w pewnym sensie tajemniczy- oto niektóre cechy Mariana, którymi nas ubogacił i pozostawił w naszej pamięci. Na Mariana zawsze można było liczyć, a gdy sam doświadczył trudnych spraw przyjmował je z wiarą i nadzieją, dzielił się nimi i zawsze prosił o modlitwę. Toteż, jako krąg, dana nam była szczególnie w ostatnim czasie, wielka łaska towarzyszenia mu na modlitwie i ‘dotykania’ jego przechodzenia z tego świata do Nowego Życia Jest to pierwsza osoba (“domownik”) w naszej wspólnocie, która przeszła na tą drugą stronę.
Jako krąg jesteśmy wdzięczni Panu Bogu za Mariana i Marysię, że mogliśmy być ze sobą w kręgu tyle lat i budować przy nich swoją wiarę. Ufamy, że poprzez Kościół, ta duchowa przygoda trwa nadal- z Marysią tu na ziemi a z Marianem w niebie. Bogu niech będą dzięki, że tak jakoś splótł te nasze drogi ze sobą.
Marianie, odpoczywaj w pokoju wiecznym. Amen.
Z modlitwą
Ula i Andrzej Jóźwiak
(krąg DK w Chicago)
9 Września 2017 małżeństwa Domowego Kościoła uczestniczyły w Mszy Sw rozpoczynającej kolejny rok pracy. Ksiądz Moderator Łukasz Kleczka SDS powitał nas bardzo ciepło dodając otuchy i wlewając nadzieje w nasze serca. W homilii ksiądz opierał się na założeniach i celach przedstawionych przez Parę Krajowa Kasie i Pawła Maciejewski w Liście na 2017-2018 rok pracy. Ukazał nam role czcigodnego sługę Bożego księdza Franciszka Blachnickiego jako „Sługę Niepokalanej”. Zachęcał nas to służby wzajemnej w małżeństwie oraz w rodzinie. Podkreślał również konieczność położenia nacisku na formacje w rodzinach oraz kręgach.
Tak mówił o służbie w małżeństwie ksiądz Blachnicki:
„Jeżeli małżeństwo jest sakramentem to znaczy, że i w małżeństwie relacja wzajemnego poddania się musi być tak przeżywana. Święty Paweł wyraża to w słowach: Bądźcie sobie wzajemnie poddani w bojaźni Chrystusowej (Ef 5,21), a więc ze względu na Chrystusa. Ostatecznie Chrystus jest kresem relacji, które zachodzą między mężem i żoną w małżeństwie, dlatego na tym polega przeżywanie małżeństwa jako sakramentu. Stale potrzeba wysiłku wiary, żeby poprzez relacje międzyludzkie ostatecznie przeżywać relacje do Chrystusa, a przez Niego do Boga Ojca w Duchu Świętym”. ks. F. Blachnicki
Po uroczystej Mszy spotkaliśmy się na Agapie kontynuując radość naszego spotkania. Z nadzieja wkraczamy w kolejny rok pracy formacyjnej Domowego Kościoła.
