Dzień Wspólnoty 01/14/2018

W dniu 01/14/2018 przezywaliśmy pierwszy w nowym roku Dzień Wspólnoty.

Nasze oczy skierowane były na Niepokalana Maryje w jej cudownym Jasnogórskim Obliczu. Wspomnieć tu należy ze miejscem spotkania było Sanktuarium Matki Bożej Częstochowskiej u Ojców Salwatorianów w Merrillville, którzy jak zwykle przyjęli nas ciepło i w rodzinnej atmosferze.

Tematem naszego spotkania była Maryja Niepokalana jako wzór nowego człowieka.

Na konferencji wygłoszonej przez Moderatora Domowego Kościoła ks. Łukasza Kleczka SDS, usłyszeliśmy jak ksiądz Blachnicki, człowiek nawrócony odkrywa w sobie ogień Ducha Sw, charyzmat założenia dzieła wspólnoty. Wzoruje się on na dziele Sw. Maksymiliana Kolbe który był szaleńcem Niepokalanej.

Ks. Franciszek Blachnicki zakłada dzieło krucjaty wyzwolenia człowieka i zawierza je Niepokalanej. On rozumiał ze dzieła które są zakotwiczone w Maryi są dziełami mocnymi i pewnymi. Maryja jest tarcza postawiona przez Pana Boga która osłania i chroni przed złem.  Ksiądz Blachnicki przedstawia wielką pokorę Maryi mówiąc ”nie byłaby Maryja Matką Jezusa, Syna Bożego, gdyby nie uwierzyła Słowu, gdyby nie wypowiedziała w obliczu Bożych planów zwiastowanych Jej przez słowo: „Oto ja służebnica Pańska, niech mi się stanie według Twego słowa” (por. Łk 1, 38). Pokora Maryi wyraża się w tym, iż Ona rozważa w swym sercu jak to ma się stać co jej przekazuje Anioł. Cala ta scena pokazuje zmaganie się człowieka, stawianie pytań, słuchanie słowa Boga w sercu i wcielanie w życie. To Maryja jako pierwsza przyjmuje naukę, wciela w Swoje życie. Maryja jest błogosławioną, wierna w małych i dużych rzeczach. Ksiądz zachęcał nas, aby nie bać się życia ukrytego, życia w gnieździe rodzinnym abyśmy mogli się wyrwać z naszego zabiegania, zapracowania. Przypominał nam również o tym, iż Namiot Spotkania powinniśmy zaczynać już rano, aby zaczynać dzień wraz z Bogiem, aby rozważać Słowo i wcielać w życie. Maryja jest wzorem Nowego Człowieka. Nowy człowiek jest ten który słucha Słowa Bożego i czyni Je słowem życia. Nie patrzmy na Namiot Spotkania jako na obowiązek, lecz na potrzebę serca, potrzeba Słowa Bożego i życia Nim. Ludzie, którzy zyja Słowem Bożym na co dzień mają zupełnie inne spojrzenie na rzeczywistość, która ich otacza.

Ksiądz wskazał nam na ogromna pokorę Maryi w scenie nawiedzenia Świętej Elżbiety, która na jej słowa „skądże mi to ze matka Mojego Pana przychodzi od mnie” od razu oddaje chwale Bogu…….wypowiadając Magnifika. Ksiądz Blachnicki mówi ze dialog zbawczy pomiędzy Bogiem a człowiekiem zaczyna się z jednej strony na obietnicy Boga a z drugiej strony na wierze człowieka ze ta obietnica się spełni.

Stawiamy sobie tutaj pytanie czy wierzymy w obietnice Pana Boga. Jeśli poddajemy się lekowi to znaczy ze brakuje nam wiary. Zawierzajmy się Maryi, Panu Bogu i nie ulegajmy lekowi. Na koniec wspomniał ksiądz o źródle życia które strzeże Niepokalana, wspomniał o Krościenku i Figurze Niepokalanej. Ksiądz Łukasz przypomniał ze w tym dniu obchodziliśmy 104 światowy dzień uchodźca, dzień emigranta.

Po wygłoszonej konferencji pracowaliśmy w grupie dzieląc się doświadczeniem życia z Maryja. Następnie wraz z parafianami przeżyliśmy wspólna Eucharystie, gdzie uroczyście zapaliliśmy nasza Oazowa świece i poświeciliśmy Ikonę Świętej Rodziny. Madzia z Tomkiem na prośbę księdza zaświadczyli o swym życiu, zmaganiu oraz owocach jakie daje im bycie we wspólnocie Domowego Kościoła. Po Mszy Sw wraz z dziećmi oglądaliśmy Betlejemska ruchomą szopkę, która przedstawia tysiącletnia historie chrześcijaństwa w Polsce. Później udaliśmy się na Namiot Spotkania do kaplicy. Zakończyliśmy wspólna agapa.

Był to dla nas czas ogromnej radości przebywania ze sobą, z naszymi dziećmi, czas, w którym usłyszane słowo konferencji poruszyło mocno nasze serca i przybliżyło ukochana Matkę i czcigodnego Sługę Bożego ks. Franciszka Blachnickiego.

Dziękujemy księdzu za słowo które zapadło w naszych sercach oraz wszystkim uczestnikom za radość.

Renata i Krzysztof

Pożegnanie naszego współbrata

Szczęść  Boże,

kochani, mamy potrzebę w sercu, aby się z Wami tym podzielić. 28 listopada 2017 odszedł do Pana nasz Marian. Z Marianem i Marysią byliśmy w kręgu DK 20 lat. Jakoś, szczególnie, w takich chwilach oczyma duszy widzi się ogromną wartość kręgu DK.

Cicho i spokojnie, ale w konkretnym  działaniu przeżywał Marian swoje życie z rodziną, z bliskimi, z nami we wspólnocie oraz w parafii na Trójcowie. Do końca zatroskany o rodzinę, szczery, życzliwy, żyjący rytmem  dnia, mówiący tylko to co potrzeba, ale i w pewnym sensie tajemniczy- oto niektóre cechy Mariana, którymi nas ubogacił i pozostawił w naszej pamięci. Na Mariana zawsze można było liczyć, a gdy sam doświadczył trudnych spraw przyjmował je z wiarą i nadzieją, dzielił się nimi  i zawsze prosił o modlitwę. Toteż, jako krąg, dana nam była szczególnie w ostatnim czasie,  wielka łaska towarzyszenia mu na modlitwie i ‘dotykania’ jego przechodzenia z tego świata do Nowego Życia Jest to pierwsza osoba (“domownik”) w  naszej wspólnocie, która przeszła na tą drugą stronę.

Jako krąg jesteśmy wdzięczni Panu Bogu za Mariana i Marysię, że mogliśmy być ze sobą w kręgu tyle lat i budować przy nich  swoją wiarę.  Ufamy, że poprzez Kościół, ta duchowa przygoda trwa nadal- z Marysią tu na ziemi a z Marianem w niebie. Bogu niech będą dzięki, że tak jakoś splótł te  nasze drogi ze sobą.

Marianie, odpoczywaj w pokoju wiecznym. Amen.
Z modlitwą

Ula i Andrzej Jóźwiak
(krąg DK w Chicago)

Rozpoczęcie roku pracy 2017-2018

9 Września 2017 małżeństwa Domowego Kościoła uczestniczyły w Mszy Sw rozpoczynającej kolejny rok pracy. Ksiądz Moderator Łukasz Kleczka SDS powitał nas bardzo ciepło dodając otuchy i wlewając nadzieje w nasze serca. W homilii ksiądz opierał się na założeniach i celach przedstawionych przez Parę Krajowa Kasie i Pawła Maciejewski w Liście na 2017-2018 rok pracy. Ukazał nam role czcigodnego sługę Bożego księdza Franciszka Blachnickiego jako „Sługę Niepokalanej”.  Zachęcał nas to służby wzajemnej w małżeństwie oraz w rodzinie. Podkreślał również konieczność położenia nacisku na formacje w rodzinach oraz kręgach.

Tak mówił o służbie w małżeństwie ksiądz Blachnicki:

„Jeżeli małżeństwo jest sakramentem to znaczy, że i w małżeństwie relacja wzajemnego poddania się musi być tak przeżywana. Święty Paweł wyraża to w słowach: Bądźcie sobie wzajemnie poddani w bojaźni Chrystusowej (Ef 5,21), a więc ze względu na Chrystusa. Ostatecznie Chrystus jest kresem relacji, które zachodzą między mężem i żoną w małżeństwie, dlatego na tym polega przeżywanie małżeństwa jako sakramentu. Stale potrzeba wysiłku wiary, żeby poprzez relacje międzyludzkie ostatecznie przeżywać relacje do Chrystusa, a przez Niego do Boga Ojca w Duchu Świętym”.  ks. F. Blachnicki

Po uroczystej Mszy spotkaliśmy się na Agapie kontynuując radość naszego spotkania. Z nadzieja wkraczamy w kolejny rok pracy formacyjnej Domowego Kościoła.

4 Lipca 2017 Zawierzenie Wspólnoty DK Niepokalanej Matce Kościoła

W roku formacyjnym 2017-2018 który przeżywamy pod hasłem “Sługa Niepokalanej” zawierzyliśmy Wspólnotę Domowego Kościoła Metropoli Chicago, Naszej Pani I Królowej Matce Niepokalanej. Msze Sw. koncelebrował ksiądz Marek Borowski SAC, wraz z księdzem Moderatorem DK Łukaszem Kleczka SDS oraz księżmi Krzysztofem Porosło i Janem Mikulski.
Maryja jest Ta która zatroskana o swoje dzieci, czyli o nas, prowadzi nas zawsze do Jezusa Chrystusa naszego Zbawiciela.