Adwentowy Dzień Wspólnoty Domowego Kościoła

Droga Wspólnoto Domowego Kościoła,

Krocząc drogą tego roku formacyjnego zapraszamy  wszystkich na Adwentowy Dzień Wspólnoty. W czasie tego naszego wspólnotowego spotkania zatrzymamy się przy pierwszym członie tegorocznego hasła: Prawda-Krzyż-Wyzwolenie.

Plan Dnia Wspólnoty:

13:00  Zawiązanie wspólnoty

13:30  Eucharystia

14:30  Agapa

15:30  Namiot Spotkania Łk 1,46-55

16:00 Konferencja:   Prawda- gdzie jej szukać?  

16:30  Spotkanie w grupach

17:30  Niespodzianka – Mikołaj

18:00  Zakończenie i błogosławieństwo

Podczas Namiotu Spotkania, konferencji i spotkań w grupie będzie opieka nad dziećmi.

Dzień wspólnoty jest zawsze czasem budowania naszej jedności, czasem służenia sobie nawzajem otrzymanymi od Stwórcy darami. Zatem, zachęcamy zarówno do udziału jak i do współtworzenia tego wydarzenia! Ministrantów prosimy o służbę przy ołtarzu.

Zapisy do soboty, 27 listopada 2021.   

Szczegóły w  przesłanym do wszystkich emailu.

Serdecznie zapraszamy! Niech nikogo z nas nie zabraknie!

Ula i Andrzej Jóźwiak wraz z ks. Krzysztofem Pankaninem

Nowy Moderator Krajowy Domowego Kościoła

Droga Wspólnoto,

Z wielką radością przekazujemy wiadomość, że zgodnie z punktem 39d „Zasad Domowego Kościoła” w dniu 02.11.2021 r. spośród przedstawionych kandydatur, Delegat Konferencji Episkopatu Polski ds. Ruchu Światło-Życie, biskup Krzysztof Włodarczyk, powołał księdza Damiana Kwiatkowskiego z archidiecezji częstochowskiej do pełnienia posługi moderatora krajowego Domowego Kościoła.

 

Więcej infomracji na stronie http://www.dk.oaza.pl/.

Nowa Para Krajowa DK- Podsumowanie Pracy Rocznej DK

W dniach 10-11 września 2021 r. w Częstochowie odbyło się  podsumowanie pracy rocznej DK.

Podczas tego spotkania dokonano wyboru nowej pary krajowej. Zostali nią Małgorzata i Tomasz Kasprowiczowie z archidiecezji szczecińsko-kamieńskiej, którzy są małżeństwem od 25 lat. Od 21 lat formują się we wspólnocie Domowego Kościoła. Dotychczas pełnili posługę pary animatorskiej, pilotującej, diecezjalnej, filialnej. W czasie rekolekcji posługiwali jako para animatorska, moderatorska, gospodarcza oraz jako diakonia wychowawcza. Jak widać, Małgorzata i Tomasz swoim życiem w pełni realizują słowa ks. F. Blachnickiego “Służę więc jestem”. 

Domowy Kościół w Chicago przyłącza się do życzeń: mocy Ducha Świętego, opieki Niepokalanej i wstawiennictwa założyciela Ruchu, ks. Franciszka Blachnickiego.

Dziękujemy również ustępującej parze krajowej Katarzynie i Pawłowi Maciejewskim za ich trud, którzy jako para do kontaktów z DK w USA mocno przyczynili się swoją posługą, abyśmy stawali się Domowym Kościołem zgodnie z zamysłem Założyciela.

Urszula i Andrzej Jóźwiak – para odpowiedzialna za DK w Chicago

Ks. Krzysztof Pankanin – Moderator DK w Chicago

Rok Formacyjny 2021/22- Rozpoczęcie

“Człowiek bowiem, który żyje w wewnętrznej prawdzie ze sobą, ze swoim sumieniem, swoją naturą i powołaniem, a ostatecznie z myślą Bożą o sobie, jest wewnętrznie wolny, chociażby nawet zewnętrznie dźwigał kajdany lub znajdował się za kratami więzienia, albo za drutami kolczastymi obozu. Także w jego sytuacji spełnia się obietnica „prawda was wyzwoli”.

Ks. Franciszek Blachnicki. Prawda – Krzyż – Wyzwolenie. Carlsberg 1985 s. 78

Droga Wspólnoto Domowego Kościoła, 

W niedzielę 12 września Mszą Świętą w kaplicy kościoła św. Gertrudy, którą sprawował ks. Krzysztof Pankanin wraz z o. Romanem Deyną rozpoczęliśmy kolejny rok formacyjny Domowego Kościoła w Chicago. “Prawda -Krzyż -Wyzwolenie” to hasło, które będzie nas prowadziło przez tegoroczny czas pracy formacyjnej. Chcemy zagłębić się w te treści, aby odczytać to przesłanie na dzisiejsze czasy  jakie niesie ze sobą ta triada: Prawda -Krzyż- Wyzwolenie. 

Właśnie dla tej prawdy, którą jest Chrystus poświęcili swoje życie kardynał Stefan Wyszyński i matka Elżbieta Czacka, których beatyfikacja odbywała się w tym dniu w Polsce.

Wspominał o tym ks. Krzysztof w swojej homilii. Zachęcał nas również w duchu Ewangelii do zapierania się siebie i brania z Chrystusem swojego krzyża- tej trudnej rzeczywistości, z którą nam nieraz przychodzi się zmierzyć. Nasze “krzyże” mogą być różne. Dla nas w DK mogą  być to czasami nasze dary (zobowiązania), które winniśmy podejmować a nie uciekać od nich. Zawsze jest coś przed czym trzeba nam się zaprzeć, aby nie pójść w kompromis ze złem i dlatego zawsze potrzebujemy Chrystusa jako naszego Zbawiciela, mówił między innymi ks. Krzysztof. 

W dniu tym również witaliśmy małżeństwa nowego  kręgu, które wyraziły decyzję przystąpienia do Domowego Kościoła tworząc tym samym kolejny krąg naszej wspólnoty. 

Jest to dla nas wszystkich wielka radość, że kolejne małżeństwa wybrały formację w Domowym Kościele jako sposób na życie małżeńskie, wspólne pogłębianie wiary oraz wychowanie dzieci w duchu chrześcijańskiej miłości. Chwała Panu!

Na zakończenie Mszy Świętej pary animatorskie otrzymały światło Chrystusa w symbolu świec i błogosławieństwo do pełnienia posługi pary animatorskiej kręgu – w nowym roku formacyjnym.

Kolejnym punktem naszego spotkania była agapa- wspólne grillowanie w przykościelnym, ogrodzie. Radością tego spotkania była też okazja do wspólnego świętowania urodzin naszego moderatora, ks. Krzysztofa. Były życzenia, śpiewy i pyszny tort ze świeczkami.  

Nowy rok formacyjny przed nami! Umacniajmy zatem swoją dojrzałość w Chrystusie poprzez sumienną pracę formacyjną, aby rodził się w nas Nowy Człowiek, który bierze swój krzyż z Chrystusem, bo chce Go naśladować. 

Poniżej kilka zdjęć jako wspomnienie tego wydarzenia

Za wszystko-Bogu dzięki! Dobrze, że Jesteście!

Urszula i Andrzej Jóźwiak – para odpowiedzialna DK w Chicago

List Kręgu Centralnego DK na Rok Formacyjny 2021/2022

Znać, akceptować i być wiernym “Zasadom Domowego Kościoła”

W duchu odpowiedzialności i służby…
Mijający rok pracy formacyjnej, tak różny i wyjątkowy pod wieloma względami, kierował nasze myśli i serca ku dojrzałości. Spoglądaliśmy na tę dojrzałość w różnych wymiarach: od dojrzałości w wierze i modlitwie, poprzez dojrzałość w miłości, małżeństwie i rodzinie, aż po dojrzałość w cierpieniu i umieraniu. Wyrazem dojrzałości każdej osoby, ale także wspólnotyjest służba. Założyciel naszego Ruchu, ks. Franciszek Blachnicki, wskazywał, że „istotnym elementem dojrzałości chrześcijańskiej jest poczucie odpowiedzialności za innych we wspólnocie. A więc to, co się wiąże z pojęciami «diakonia» i «misja». Na każdym etapie życia chrześcijańskiego musi występować ten element: nie możemy wystarczyć tylko sobie, ale czujemy się odpowiedzialni. Jest to postawa diakonijna”.
 
 

Eucharysrtia na Zakończenie Etapu Pilotowania

W sobotę, 14 sierpnia w kaplicy Ojców Karmelitów w Munster, Indiana podczas Mszy Świętej celebrowanej przez o. Bronisława  4 małżeństwa, które zakńczyły etap “pilotażu”  wyraziły, pragnienie włączenia się do Domowego Kościoła i formowania się według jego zasad.
 
Dziękujemy Panu Bogu za te kolejne rodziny, które pragną pogłębiać z Nim swoją relację na tej drodze i budować Kościół Chrystusa przez wspólnotę Domowego Kościoła.
Przywitamy ich gorąco już wkrótce na rozpoczęciu roku formacyjnego, które będzie w niedzielę, 12 września.
 
Chwała Panu!

Było to piękne spotkanie…

“Na spotkanie z Chrystusem możemy iść tylko w postawie otwartej ku braciom, w postawie miłości. ” Ks. F. Blachnicki

Niedziela,11 lipca był dla nas, rodzin Domowego Kościoła w Chicago dniem dziękczynienia Panu Bogu za dar roku formacyjnego 2020/21, czego wyrazem była Eucharystia celebrowana przez naszego moderatora ks.Krzysztofa oraz o.Romana, moderatora dwóch naszych kręgów.

Czas tego roku formacyjnego wypełniały nasze spotkania w kręgu DK, nasze Dni Wspólnoty, które gromadziły nas wokół treści tematu roku Ruchu Światło-Życie: Dojrzałość w Chrystusie, 100 rocznica urodzin naszego Założyciela, nasze rekolekcje ORAR II( tak długo oczekiwane z powodu pandemii), nasze podejmowanie zobowiązań DK, spotkania animatorów, posługa diakonii, dar naszych Kapłanów, którzy nam towarzyszą i wspomagają nas w drodze do Pana, dar Wspólnoty (każdej i każdego z nas), służba naszych ministrantów. Radością nas wszystkich jest nowy krąg, który kończy swój pilotaż i od września ubogaci nas swoją obecnością w Domowym Kościele. Byli z nami również brat Ayub, Agnieszka, Mariusz, Zbyszek, którzy swoim zaangażowaniem wspierali nas podczas Dni Wspólnoty i rekolekcji.

Wszystkim tym obdarował nas Pan, abyśmy wzrastali w wierze, nadziei i miłości. To wszystko mieliśmy w sercu stając przed Jego obliczem podczas Eucharystii.

Nie zabrakło też smacznego jedzenia z grilla, sałatek i słodkości, a nawet prób gry w tenisa stołowego. Radość spotkania, radość rozmowy, radość bycia we wspólnocie towarzyszyła nam wszystkim. A działo się to w gościnnych progach parafii Św. Gertrudy, za co jesteśmy bardzo wdzięczni!

Za wszystko -Bogu chwała!

Przed nami czas wakacji! Niech będzie on czasem wypoczynku, czasem nabrania sił fizycznych i duchowych. Zachwycajmy się naturą, którą Bóg nas obdarował i pamiętajmy o naszych zobowiązaniach. Od nich nie ma wakacji 🙂

Ula i Andrzej Jóźwiak- para odpowiedzialna DK w Chicago

Rekolekcje ORAR II – Maj 2021

„Nie wyście Mnie wybrali, ale Ja was wybrałem i przeznaczyłem was na to, abyście szli i owoc przynosili i by owoc wasz trwał.” (J 15, 16)

 

W dniach od 27 do 31 maja w zaciszu ośrodka Lake Geneva przeżywaliśmy  nasze 4-dniowe rekolekcje formacyjne Domowego Kościoła, ORAR II- Oaza Rekolekcyjna Animatorów Rodzin II. Prowadził je wraz z nami Franciszkanin O.Roman Deyna. Swoją obecnością, konferencją i modlitwą ubogacił nas także moderator DK, ks. Krzysztof Pankanin. Nasze dzieci i młodzież przeżywały czas tych rekolekcji pod opieką diakonii wychowawczej i brata Ayub, który prowadził  dla nich program modlitewno-religijny. Chcemy jeszcze dodać, że brat Ayub jest Franciszkaninem i pochodzi z Kenii. Pięknie mówi i czyta po polsku i spotkanie z nim było dla nas wszystkich niezwykłym  doświadczeniem.

Rekolekcje to zawsze czas błogosławiony. To rewizja życia. To zatrzymanie się w pośpiechu. To Boże doświadczenie.

Warto więc, jeśli to tylko możliwe, oddalić się na jakiś czas od swojej codzienności i udać się na spotkanie z Panem Bogiem, by doświadczyć Jego bliskości i powrócić wyciszonym i odnowionym. Takie właśnie były te nasze rekolekcje.

Uświadomiły nam mocno głębię powołania jakim jest posługa pary animatorskiej w Domowym Kościele, że jest ona nadprzyrodzona, że to Pan powołuje i uzdalnia do tej posługi w swoim Kościele, aby iść i przynosić owoc i aby on trwał. Jest to Boże powołanie. Jest to zadanie i jest to odpowiedzialność. Mocno to wybrzmiało na tych rekolekcjach.

Z całą pewnością, rekolekcje te dały nam wszystkim mocne poczucie  dobrze obranej drogi jaką daje nam, małżonkom Domowy Kościół, a także ważności formacji  oraz piękne doświadczenie wspólnoty. Ponadto, bliskość jeziora i zieleń przyrody radowała nas wszystkich w czasie rodzinnym.

Owocny czas! Czas łaski Pana!  Poniżej parę świadectw tego Bożego błogosławieństwa!

Dziękujemy wszystkim za współtworzenie tych rekolekcji, modlitwę i wsparcie duchowe!

Za wszystko- Bogu chwała!

Urszula i Andrzej Jóźwiak – para odpowiedzialna za DK w Chicago


 

Bóg Jest Zawsze Wierny

Czas płynie tak szybko i ciężko czasami się zatrzymać i zastanowić ile chwil minęło w naszym życiu, które było pustym zabieganiem, ile zmarnowanego czasu, który otrzymaliśmy w darze.

Ten czas rekolekcji ORAR II był właśnie takim czasem, który pozwolił nam się zatrzymać. W tym “zatrzymaniu” wyszły na zewnątrz nasze zaniedbania, słabości, egoizm, które Bóg w piękny i delikatny sposób nam odsłonił. Był to czas błogosławiony, przepełniony miłością, radością i bliskością Boga. Byliśmy już wcześniej na ORAR II ale tym razem było inaczej. Powodem mógł być czas, którego mieliśmy o dwa dni dłużej niż poprzednio i mogliśmy głębiej zanurzyć się w dzieło Księdza Blachnickiego i rolę animatora. Konferencje były bardzo piękne, klarowne i bogate w treści. Mogliśmy nie tylko odświeżyć niektóre informacje ale również zostaliśmy ubogaceni nowymi treściami i informacjami związanymi z DK, które otworzyły nasze oczy jeszcze szerzej czym jest i jaki jest cel tej wspólnoty. Odkryliśmy na nowo nasze powołanie i pragnienie świętości nie tylko naszej rodziny ale również innych małżeństw i rodzin. Żyjemy w czasach kiedy rodzina jest bardzo atakowana i niszczona. DK jest piękną drogą, która może odnowić i uświęcić sakrament małżeństwa, a i często nawet uratować. Do tej pory skupialiśmy się w większej części na naszym małżeństwie i dzieciach co też było naturalną koleją tej drogi, ale w czasie tych rekolekcji nasze serca zostały otwarte ku większej służbie. Uświadomiliśmy sobie też ogromną wartość w posłuszeństwie wpierw Bogu, Kościołowi i charyzmatowi DK, do którego zostaliśmy powołani gdyż właśnie z tym człowiek ma największy problem. Ks. Blachnicki nie miał na celu nam utrudnić życia ale wypracować w nas posłuszeństwo gdyż tylko wtedy będziemy mogli wiernie służyć i być posłusznym woli Bożej. Tylko wtedy będziemy mogli wiernie wypełniać nasze powołanie służby. Nie będzie to służba, którą my sobie wybierzemy, ale którą wybierze dla nas Bóg w pełnej wolności. Odkryliśmy również, że aby wiernie służyć musimy wpierw nauczyć się służyć naszym najbliższym, mężowi, żonie itd…, bo tak naprawdę często służba może zamienić się w ucieczkę z domu lub też w niewolę. W DK jesteśmy już 9 lat często jeździliśmy na rekolekcje, ale tym razem był to czas przełomowy, w którym w końcu usłyszeliśmy słowa “Nie wyście mnie wybrali ale Ja was wybrałem”. Czujemy się słabi, ułomni w wielu dziedzinach, ale ufamy bardziej Bogu gdyż “Pan Bóg powołuje nieuzdolnionych, ale uzdalnia powołanych!” Te słowa dzisiaj są naszym mottem. Duch Święty nas uzdolni kiedy będzie ku temu potrzeba i gdy będzie to Jego wolą. W ostatnich latach byliśmy bardzo bierni jako animatorzy i członkowie DK. Nawet zrobiliśmy sobie roczną przerwę gdyż przerosły nas trudności i zniechęcenia, aby dalej kroczyć i trwać. Te minione rekolekcje nie tylko dały nam środki ale również cel jako animatorom. Odsłoniły nam owoce OAZ, w których uczestniczyliśmy w minionych latach. Krocząc tą drogą nie byliśmy świadomi jak bardzo Bóg nam błogosławi i nas przemienia. Trudności które musieliśmy nieraz pokonywać po latach przynoszą owoce. Bóg jest zawsze wierny! Teraz kiedy już jesteśmy w rutynie dnia codziennego, staramy się nie ugasić Ducha, którego otrzymaliśmy. Z Jego pomocą i łaską chcemy trwać i mieć Jego życie w sobie i zarażać innych. Chcemy wiernie przekazać ten depozyt, który otrzymaliśmy w darze. Mamy świadomość naszej ludzkiej grzeszności, słabości i ułomności wiemy, że ciągle będziemy upadać ale Bóg jest większy niż nasza ułomność i w Nim pokładamy naszą ufność.

Chwała Panu za ten czas!

Ania i Przemek

 


 

W Domowym Kościele jesteśmy trzy lata. Będąc w kręgu, który dopiero skończył pierwszy rok podstawowej pracy formacyjnej, mieliśmy świadomość tego, że będziemy musieli wybrać nową parę animatorską. Było to jednak dla nas wyzwanie, którego baliśmy się i zamierzaliśmy się podjąć. Wręcz do tego stopnia, iż mój mąż stwierdził, że kategorycznie nie zgodziłby się na zostanie parą animatorską nawet jeśli oznaczałoby to wyjście z kręgu.

Bóg jednak działa w niezwykły sposób. Zgłaszając się do uczestnictwa w rekolekcjach ORAR II nie wiedzieliśmy czego oczekiwać. Kiedy zdaliśmy sobie sprawę, że rekolekcje poświęcone są przygotowaniu małżeństw do posługi animatorskiej poczuliśmy, że wpadliśmy jak przysłowiowa śliwka w kompot. Nie był to jednak żaden przypadek. Poznając rolę i zadania pary animatorskiej początkowo zaczęliśmy myśleć jak daleko jesteśmy od ideału takiego małżeństwa i że nie bylibyśmy zdolni wypełnić tej funkcji. Jednak każde słowo, które kierował do nas Bóg czy to bezpośrednio przez Pismo Święte, czy przez kapłanów prowadzących konferencje, bądź innych członków wspólnoty, zaczęło nas otwierać na możliwość podjęcia posługi animatorskiej. Usłyszeliśmy, że nie możemy uciekać, że posługa ta jest powołaniem i jeśli Bóg zechce nas do niej zaprosić, to udzieli nam wystarczająco łask abyśmy mogli jej podołać pomimo naszych słabości, niedoskonałości i mierności. Ksiądz Krzysztof podkreślił również to iż Bóg nie powołuje uzdolnionych, ale uzdalnia powołanych.

Rekolekcje te były czasem wielu łask. Zaczęliśmy odkrywać na nowo wartość naszych zobowiązań, a dla mnie osobiście ogromne znaczenie Namiotu Spotkania. Byliśmy też niezwykle poruszeni obecnością młodych małżeństw ze swoimi maleńkimi pociechami. Ich postawa napawa ogromną nadzieją widząc, iż budują swoje rodziny na solidnym fundamencie wiary i relacji z Bogiem. Jesteśmy ogromnie wdzięczni wszystkim, którzy przyczynili się do zorganizowania i przeprowadzenia tych rekolekcji. Był to dla nas czas przygotowania, bo Pan jednak zaprosił nas do podjęcia posługi pary animatorskiej podczas ostatniego czerwcowego spotkania kręgu. Ufamy więc, że uzdolni nas do wypełnienia tego powołania.

Szczęść Boże,

Ania i Rafał

 


 

Droga Wspólnoto Kościoła Domowego,

Mam na imię Bożena.  W tym roku, od 27-31 maja, uczestniczyłam wraz z małżonkiem i czwórką córek w rekolekcjach ORAR II w malowniczym ośrodku Lake Geneva.  Rekolekcje te były prowadzone przez Ojca Franciszkanina Romana Deynę.  Również nasz ojciec moderator i nasza para odpowiedzialna urozmaiciły program swoimi wykładami.

Czas wyjazdu na rekolekcje był bardzo  wyczekiwany przez moją rodzinę. Okres pandemii zrodził poczucie głodu w naszych sercach i umysłach.  Ponadto, chcieliśmy się przygotować do posługi bycia animatorem w naszym kręgu. 

Bardzo lubiałam rozpoczynać każdy dzień Jutrznią. To uwielbienie Pana o poranku było piękne!  A jeszcze na poprzednich rekolekcjach męczyłam się Jutrzniami.

Każdy dzień rekolekcji wnosił coś szczególnego do mojej postawy i ducha. Zrozumiałam jeszcze głębiej, że jako dojrzały chrześcijanin muszę powiedzieć NIE mojemu egoizmowi i uświęcać siebie i innych w tworzeniu “Żywego Kościoła”.  Również te rekolekcje pozwoliły mi lepiej wgryźć się w Domowy Kościół i jego charyzmat. Poprzez co, czuję się pełniejszym jego członkiem.  Co więcej, czuję się gotowa i otwarta na posługę bycia animatorem. Dodam, że bałam się tej odpowiedzialności dotychczas.

 Ponieważ rekolekcje odbywały się w ośrodku protestanckim, esencją naszych spotkań było wystawienie Najświętszego Sakramentu. Poczułam wtedy Ducha Bożego i całe te rekolekcje napełniły się prawdziwym sacrum. Chwała Panu za to!

Chwała Panu za to, że mogłam być blisko mojego męża codziennie i tak nieskłócenie czuć jego obecność. Dodatkowo, obecność tylu wspaniałych rodzin przepełniała mnie wielką radością. Nasze dzieci również miały wspaniały czas pod opieką duchową brata z Kenii. Jednym słowem dużo radości, jedności i pokoju.

Pragnę jeszcze dodać, że ogromnym świadectwem na tych rekolekcjach były młode małżeństwa z wieloma dziećmi.  Jako, że jestem bardzo dojrzałą mamą i na co dzień nie udaje mi się spotykać młode małżeństwa żyjące duchem chrześcijańskim i otwartością na życie, w tych młodych małżeństwach zobaczyłam  wielkie światło nadziei, które zabłysło w moich oczach. Chwała Panu za to! Jestem przepełniona radością, że mamy ich w Domowym Kościele.

Dziękuję wraz z rodziną za ten czas rekolekcyjny i proszę Pana Boga by piękne i bogate zdobycze ORAR II codzienność nie zamiotła pod dywan.

Chwała Panu!

Bożena Ptak

 


 

Życzenia dla Kapłanów 2021

“Nowy człowiek to ten, który posiada siebie w dawaniu siebie”.  Ks. F. Blachnicki

 

Drodzy Kapłani!

W tym szczególnym dniu ustanowienia Sakramentów Eucharystii i Kapłaństwa, dziękujemy Bogu i Wam za Waszą obecność pośród nas, posługę, życzliwość i modlitwę.

Za to, że sprawujecie Sakramenty Święte, bez których nie moglibyśmy się rozwijać duchowo.

Bardzo Was, Drodzy Kapłani potrzebujemy!

 

Życzymy Wam Bożej radości, zdrowia, 

ogromu Łask Bożych, 

Mocy Ducha Świętego i opieki Matki Bożej.

Niech przenika Was radość Zmartwychwstania  i pewność, że wszystko możecie w tym, który Was umacnia.

 

Z darem modlitwy,                                                                                                                                                          

w imieniu Rodzin Domowego Kościoła w Chicago

Urszula i Andrzej Jóźwiak –  para odpowiedzialna

 


 

„Duchowość chrystologiczna kapłanów-moderatorów Ruchu Światło-Życie cechuje się przede wszystkim postawieniem w centrum obrazu Chrystusa Sługi, Chrystusa, który przychodzi po to, aby służyć, który istnieje dla Ojca i dla nas, ludzi, jako oddający siebie. Nasza kapłańska egzystencja tu się musi coraz bardziej utożsamiać z proegzystencją Chrystusa”.

(ks. F. Blachnicki, Posłani w duchu Chrystusa Sługi)

Drogie Osoby żyjące Sakramentem Święceń!

Dziękując za Waszą posługę na rzecz małżeństw i rodzin, życzymy ciągłego odkrywania i podążania za Chrystusem Sługą. Niech On będzie centrum i sensem Waszego życia.

 

Z serdecznymi pozdrowieniami i zapewnieniem o modlitwie

Katarzyna i Paweł Maciejewscy

para krajowa Domowego Kościoła,

gałęzi rodzinnej Ruchu Światło-Życie

Link do dk.oaza.pl

Wielkanoc 2021- Życzenia

«Ja jestem zmartwychwstaniem i życiem. Kto we Mnie wierzy, choćby i umarł, żyć będzie. Każdy, kto żyje i wierzy we Mnie, nie umrze na wieki. Wierzysz w to?»  (J 11, 25-26)

 

Droga Wspólnoto Domowego Kościoła! 

Nasza wędrówka drogą Wielkiego Postu zbliża się do końca. Przed nami najważniejszy czas w całym roku liturgicznym Kościoła- Misterium naszej wiary. Pragniemy z tej okazji życzyć nam wszystkim przeżycia tego czasu w szczególnej bliskości z Bogiem i otwarcia się na Jego niezgłębione dary i łaski, z którymi przychodzi do nas w tajemnicy Krzyża i Zmartwychwstania, by nas napełnić, by upodobnić nas do Siebie, abyśmy mogli stawać się Nowym Człowiekiem, który umie oczyma wiary dostrzegać Boga tam, gdzie inni widzą tylko brak i bezsens. A radość poranka Wielkanocnego niech wybrzmi w naszych sercach niekończącym się dziękczynieniem Te Deum laudamus- Ciebie Boga wysławiamy.

Radujmy się radością chrześcijan, bo nasza wiara jest naszą mocą!

Czcigodny Sługo Boży, ks. Franciszku Blachnicki wstawiaj się za nami!

Radosnego Alleluja!

Urszula i Andrzej Jóźwiak- para odpowiedzialna DK  

Ks. Krzysztof Pankanin-  Moderator DK

 


 

Triduum Paschalne 2021 – życzenia

„Cała ludzkość pogrążona jest w ciemnej nocy.
I oto zajaśniało światło nowego życia:
Chrystus powstał z grobu!
Chrystus zmartwychwstał i odtąd to światło już nie gaśnie,
ale rozszerza się. Odtąd już nie ma nocy,
ale jest zwycięskie światło nowego życia w nas,
światło, które nas prowadzi do pełni życia i światła wiecznego”.
(ks. Franciszek Blachnicki)

 

Zanurzeni w radości paschalnej życzymy owocnego czerpania ze zwycięstwa Chrystusa nad grzechem i śmiercią. Niech Ten, który jest źródłem życia oraz światłem oświecającym nasze drogi, prowadzi do pełni życia i wiecznej światłości. Niech w tym trudnym czasie jaśnieje z całą mocą Jego światło.

Z serdecznymi pozdrowieniami i zapewnieniem o modlitwie,
Katarzyna i Paweł Maciejewscy
para krajowa Domowego Kościoła,
gałęzi rodzinnej Ruchu Światło-Życie

ks. Krzysztof Łapiński
moderator krajowy DK

 

Link do dk.oaza.pl